Dankzij Irma, die mij de avond ervoor een klein duwtje in de rug gaf, heb ik deze foto kunnen maken. Dus Irma, bedankt! :) Want voor mísschien die mooie plaat, moet je namelijk soms wel wat over hebben…

Het was mijn laatste dag op IJsland, vandaar dat het al begon met om 04:30 uur op te staan, spullen in te pakken en in de auto laden, om vervolgens drie uur lang te rijden, in het donker en in een onbekende omgeving. Na ongeveer een uur rijden toen ik in alle vroegte bij de Hvalfjarðargöng (Walvisfjordtunnel) aankwam, sorteerde ik hier verkeerd voor en stond ik op de verkeerde rijbaan om de tol te kunnen betalen. Net toen ik de auto in zijn achteruit gooide, kwam er een ongeduldige IJslander aan, die mij dwong om verder te rijden zonder te betalen. Nu ben ik normaal niet echt een zondagse rijdster, maar in het donker, in het IJslandse landschap ging het dan toch niet zo hard. Het duurde dan ook niet lang of de ongeduldige IJslander stoof mij voorbij. Dit kwam mij echter wel goed uit, zo kon ik mooi achter hem aan rijden. En zo stoven we samen met een gemiddelde snelheid van rond de 100 km per uur door het donkere landschap. :)

Aangekomen op plek van bestemming zag ik de parkeerplaats met het daarbij behorende pad naar de waterval totaal over het hoofd. Sowieso zag ik in de duisternis bar weinig, vandaar dat ik moeilijk door de afrastering was geklommen om daarna dwars door het weiland naar de waterval te banjeren. Daar aangekomen was het er al vrij druk met collega fotografen welke al een plekje op de berg hadden bemachtigd. Na een enigszins spannende klim in de schemering tegen de berg op, wist ook ik mij hier te installeren, waarop we vervolgens met zijn allen wel een uur aan het wachten waren op het mooie licht.

Ondanks het lange wachten met bijkomend een bevroren achterwerk, reuze gezellig gehad met de naast mij Australische en, even later achter mij, Engelse collega.

• Iceland
• IJsland
• Kirkjufellsfoss
• Landschap
• Waterval
• Zonsopkomst